BÖLÜM 1

1. Filip'in oğlu Makedonya'lı İsken­der Kittim bölgesinden gelip Persler'in ve Medler'in Kralı Darius'u yen­miştir. Önceden Yunanistan Kralı olan İskender Kral Darius'un yerini aldı.
2. Birçok savaşa girişti, bir çok kaleyi ele geçirdi ve oradaki kralları öldürt­tü.
3. Böylece dünyanın uçlarına dek ilerledi, ulusları birbiri ardına yağma etti. Onun karşısında dünya susunca tutku dolu yüreği sevinçle doldu.
4. Bü­yük kuvvetler topladı, iller, uluslar ve prensler ona boyun eğip vergi verme­ye başladı.
5. Ama zamanı gelince, İs­kender yatağa düştü, öleceğini bili­yordu.
6. Gençliğinden beri birlikte bü­yüdüğü soyluları çağırdı, onlar arka­daşıydı. Sağken krallığını onların ara­sında böldü.
7. İskender on iki yıl yö­neticilik yaptıktan sonra öldü. Arka­daşları kendilerine düşen toprakları yö­netmeye başladılar.
8-9. İskender öldükten sonra onlar taç giydiler. Mirasçı­ları da yıllarca aynı şeyi yaptı ve dün­yada gittikçe artan kötülüklere neden oldular.
10. Bunlardan suçlu biri ortaya çık­tı: Kral Antiyokus'un oğlu Antiyokus Epifanes. Kendisi bir zamanlar Roma'da rehin kalmıştı. Yunanlılar'ın krallığının yüz otuz yedinci yılında* kral oldu.
* Makabeler'in birinci kitabında geçen yıllar İ.Ö. 312 yılında başlayan Selosid takvimine göredir.
11. O zamanlar İsrail'de di­ninden dönenler pek çok kişiyi peşin­den sürükledi. Onlar şöyle diyordu: "Gelin, çevremizdeki putperestlerle bir antlaşmaya varalım, çünkü onlar­dan ayrıldığımızdan beri yıkıma uğra­dık."
12. Bu öneriyi kabul ettiler.
13. Çok sayıda kişi istekle krala yanaştı. O da putperest geleneklerini benimsemelerine izin verdi.
14. Yeruşalim'de putpe­restler gibi spor salonu kurdular.
15. Sünnet olduklarını gizlediler, kutsal antlaşmayı terk ettiler. Dinsizliğe kul oldular ve putperestlerin görenekleri­ne uydular.
16. Antiyokus egemenliğini kurduk­tan sonra, Mısır Kralı olmaya ve her iki krallığı yönetmeye karar verdi.
17. Mısır'ı büyük bir kuvvetle ele ge­çirdi. İki tekerlekli savaş arabaları, fil­ler ve büyük bir donanma onu destek­liyordu.
18. Mısır Kralı Ptolemi ile sa­vaştı. İlerleyen Antiyokus'un karşısında Ptolemi geri dönüp kaçtı ve ar­kasında çok sayıda ölü bıraktı.
19. Antiyokus Mısır'ın sağlamlaştırılmış kent­lerini ele geçirdi, ülkeyi yağma etti.
20. Mısır'ı ele geçirdikten sonra, yüz kırk üç yılında, büyük kuvvetlerle İs­rail'le Yeruşalim üzerine yürüdü.
21. Ta­pınağı küstahça işgal etti, altın sunağı ve kandili yok etti.
22. Aynı zamanda üzerinde ekmek sunulan masayı, içki taslarını, kadehleri, altın buhurdanlık­ları, tülü, taçları ve tapınağın önünde­ki altın süslemeleri ortadan kaldırdı.
23. Gümüşü,  altını ve değerli taşları yok etti, gizli hazineleri bulup onlara el koydu.
24. Bulduklarının tümünü or­tadan kaldırdıktan sonra kendi ülkesi­ne döndü. Her yeri yakıp yok etti. Bu konuda küstahça ileri geri konuşuyor­du.
25. O zaman tüm ülkede İsrail için büyük yas tutuldu:
26. Yöneticilerle ileri gelenler inlediler, Genç kızlar ve erkekler zayıflaya zayıflaya eriyip gittiler, Kadınların güzelliği soldu.
27. Her güvey ağıt yaktı, Gelin gerdeğe üzüntüyle girdi.
28. Tüm ülke toprakları orada oturanlar için titredi, Yakup'un evini utanç kapladı.
29. Günler geçti, iki yıl sonra kral, haraç toplayan ordu komutanını Yahuda kentlerine gönderdi. Büyük bir kuvvetle Yeruşalim'e gelen komutan,
30. barışçı olma izlenimini veren söz­lerle konuştu, halkın güvenini kazan­dı.
31. Sonra birdenbire kente büyük bir darbe vurdu, İsrail ulusundan çok sayıda insan öldürdü.
32. Kenti yağma edip ateşe verdiler, evleri ve etrafın­daki duvarı yıktılar.
33. Kadınlarla ço­cukları tutsak ettiler, sığırlara el koy­dular.
34. Ardından Davut Kenti'ni kuv­vetli bir duvar ve güçlü kulelerle sağlamlaştırıp kaleleri durumuna getirdi­ler.
35. Oraya suçlu kişilerden, dinin­den dönen kimselerden oluşan bir or­du yerleştirdiler. Onlar orada güçlen­diler, silah ve yiyecek depo ettiler. Yeruşalim'den yağma ettikleri malları oraya sakladılar. Kente korku kaynağı oldular.
36. Tapınak için bir tuzak kuruldu, Her zaman için İsrail'e bir düşman.
37. Tapınağın çevresinde masum insanların kanını akıttılar, Tapınağı kirlettiler.
38. Yeruşalim halkı onların yüzünden kaçtı, Artık orada yabancılar oturuyor. Yeruşalim kendi evlatlarına yabancılaştı, Çocukları onu terk etti.
39. Tapınağı bir çöl gibi ıssız oldu, Bayramları yasa dönüştü, Şabat günleri alay konusu oldu, Onuru bir kınama oldu.
40. Şimdiki utancı eski ünüyle eşitleşiyor, Ululuğu üzüntüye dönüşmüş durumda.
41. Bundan sonra kral krallığı için bir bildiri yayınladı. Bundan böyle tek bir ulus oluşturacaklarını, bunun için özel geleneklerden vazgeçilmesi gerektiğini bildirdi.
42. Tüm putperest­ler kralın bildirisine uydu.
43. Çok sa­yıda İsrailli onun inancını kabullendi, putlara kurbanlar kesti, Şabat Günü'nde saygısızca davrandı.
44. Kral, Yeruşalim'e ve Yahuda kentlerine ulaklar gönderdi, ülkeye yabancı olan gelenekleri kabullenmelerini istedi.
45. Tapınakta ateşte kurbanlar yakılma­sını, kurban kesilmesini ve dökmelik sunu sunulmasını yasakladı. Şabat gün­lerine, bayramlara,
46. tapınağa ve kut­sal kâhinlere saygısızlık etti.
47. Putlar için tapınaklar, sunak ve türbeler ya­pıldı, domuzlar ve pis hayvanlar kur­ban edildi.
48. Erkek çocukları sünnet edilmedi, halk saflığı bozan her türlü şeye, tüm kötülüklere uydu. Onurları­nı hiçe saydılar.
49. Beklenen şey, hal­kın yasayı unutması, yasaya uyulma­sını hükümsüz kılması idi.
50. Kralın buyruğuna uymayanlara ölüm cezası verilecekti.
51.  Tüm krallığına bu yolda yazılar gönderen kral, ulusu denetleyecek mü­fettişler atadı. Yahuda'nın tüm kentle­rinde arka arkaya kurbanlar kesmele­rini istedi.
52. Halkın büyük bölümü, yani, inancını değiştirip yasaya uyma­yanlar onlara uydu, böylece ülkede çok kötülük yaptılar.
53. İsrail'i sığı­naklarda saklanmaya zorladılar.
54. İ.Ö. yüz altmış yedi yılında, Kislev'in on beşinci günü, kral suna­ğın üzerine tiksinti ve acı veren şeyi dikti*. Yahuda'nın çevresindeki kent­lerde sunaklar kuruldu,
*Olimpos'ta yaşayan tanrı Zeus'un simgesi.
55. evlerin ka­pısında ve sokaklarda buhur yakıldı.
56. Yasa ile ilgili olan ve ele geçirilen tüm kitaplar yırtıldı, yakıldı.
57. Bir ki­şide antlaşmanın bir kopyası bulunu­yorsa ya da o kişi yasaya uyuyorsa, kralın bildirisi onu ölüme mahkûm ediyordu.
58. Kuvvet onlardan yana ol­duğu için, İsrail kentlerinde buldukla­rı suçluları aylar boyunca izlediler.
59. Ayın yirmi beşinci gününde, kurba­nın yakıldığı sunağın üstünde yükse­len sunakta kurbanlar kesildi.
60. Bildiriye uyuldu ve çocuklarını sünnet etti­ren kadınlar ölüme mahkûm edildi.
61. Çocuklar annelerinin boynuna asıl­mıştı ve ev halkı ile çocukları sünnet eden kişiler de onlarla idam edildi.
62. Ama İsrail'de direnen, murdar yemeği reddetmek yürekliliğini göste­ren çok sayıda kişi de vardı.
63. Onlar, yiyecekleri yiyip pisliğe bulaşmaktansa ya da kutsal antlaşmaya saygısızlık etmektense ölümü yeğlediler ve idam edildiler.
64. İsrail'e korkunç bir öfke egemen olmuştu.